در سال های اولیه ی خدمتم ، دغدغه ام این بود که بهترین و ساده ترین روش های محاسباتی یا حل مسئله راپیدا کنم و در اختیار دانش آموزانم قرار دهم !
اما تجربه به من آموخت که نقش من به عنوان یک معلم ، اصلاُ این نیست . بلکه به مراتب : مهم تر ، ظریف تر ،جذاب تر و البته مشکل تره و همه ی اهتمامم این شد که دانش آموزانم را به تفکر و حل مسئله تشویق کنم .
۱- به موضوع درس خود علاقه مند باشید .
2- بر ماده درسی خود مسلط باشید .
۳- بدانید از چه راهی می توانید آنچه را در نظر دارید یاد بدهید؟ بهترین روش یاد دادن را خودتان پیدا کنید .
۴- به چهره شاگردان خود نگاه کنید ، تا متوجه انتظارهای آنها بشوید و دشواریهای آنها را کشف کنید ،
توانایی این را داشته باشید که بتوانید خودتان را به جای آنان بگذارید .
۵- به آگاهی های خشک و عریان قناعت نکنید . بکوشید مهارت را که لازمه ی عقل و اندیشه است و عادت
به کار منظم را ، در دانش آموزان تقویت کنید و تکامل بخشید .
۶- بکوشید تا حدس زدن و یش بینی کردن را به دانش آموزان یاد بدهید .
۷- سعی کنید اثبات کردن را به دانش آموزان یاد بدهید .
۸- در مساله ای که طرح شده است ، چیزی را جستجو کنید که ، برای حل مساله های دیگر مفید است .
از موقعیتی که مساله مشخص مفروض دارد ، روش کلی را کشف کنید .
۹- راز خود را بلافاصله فاش نکنید .
اجازه بدهید دانش آموزان تا آنجا که می توانند تلاش خود را برای حل یا حدس راه حل ، به کار برند .
به دانش آموزان امکان بدهید ، هرچه بیشتر خودشان کشف کنند .
۱۰- با اشاره های خود ، دانش آموزان را راهنمایی کنید ،
ولی عقیده خود را به زور به آنها تحمیل نکنید.
ارزیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از طریق مقایسه هر فرد با خودش!!!
مقایسه ی دانش آموزان با خودشان ، و ارزیابی میزان پیشرفت یا افت تحصیلی هر فرد نسبت به پیشینه ی تحصیلی خودش ، یکی از روش های پذیرفته شده نزد صاحب نظران تعلیم و تربیت است و توصیه می کنند حتی المقدور از مقایسه ی دانش آموزان نسبت به یکدیگر اجتناب شود.
چند روز قبل شاهد تشویق دانش آموزان و ارائه ی کارت امتیاز های متفاوت ، بر اساس همین رویکرد در مدرسه بودم. وقتی از نحوه ی شناسایی دانش آموزان پرسیدم ، گفتند:
مقایسه ی دانش آموزان با خودشان ، و ارزیابی میزان پیشرفت یا افت تحصیلی هر فرد نسبت به پیشینه ی تحصیلی خودش ، یکی از روش های پذیرفته شده نزد صاحب نظران تعلیم و تربیت است و توصیه می کنند حتی المقدور از مقایسه ی دانش آموزان نسبت به یکدیگر اجتناب شود.
چند روز قبل شاهد تشویق دانش آموزان و ارائه ی کارت امتیاز های متفاوت ، بر اساس همین رویکرد در مدرسه بودم. وقتی از نحوه ی شناسایی دانش آموزان پرسیدم ، گفتند به افرادی که میانگین نمرات آن ها ارتقاء یافته "به همان نسبت کارت امتیاز" ۵ ،۱۰ ، ۱۵ و ۲۰ " امتیازی داده می شود. کاری که ما هم در درس های خودمان لحاظ می کنیم و از همین روش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مان را ارزیابی می کنیم. به نظر من روش جالب و مفیدی است امتحان کنید